Gaat de oorlog ooit uit jouw...?
- Sandra de Sturler-Vergeer
- 28 mei
- 3 minuten om te lezen
Mijn vader overleefde een kamp in de oorlog. Ik erfde zijn stilte en zijn pijn.
Op deze dag denk ik aan mijn vader, aan zijn kampverleden in Nederlands-Indië.
Wat hij heeft moeten doorstaan, en wat hij onbewust heeft doorgegeven.
Mijn vader sprak nooit over wat hij had meegemaakt.
Hij wilde ons er niet mee belasten.
Maar als kind voel je alles wat niet wordt gezegd.
Ik heb altijd gevoeld dat er iets niet klopte.
En ik heb het gemist: zijn verhaal, zijn waarheid.
Pas veel later las ik zijn verzetsrapport. En kon ik bepaalde dingen plaatsten.
Ik mocht via opstellingen zien wat ik als kind alleen maar kon voelen.
Daar begon iets te verschuiven, ik kon hem nemen als mijn vader.
De beste vader die hij toen, in dat moment, voor mij kon zijn.
Een oorlog laat niet alleen littekens achter op degene die hem meemaakt.
Maar ook op de generaties daarna.
In angsten die we niet begrijpen.
In patronen die we eindeloos herhalen.
In ons gedrag, onze relaties, ons zwijgen.
Vandaag voel ik verbinding.
Met mijn geschiedenis, mijn roots.
Door systemisch werk zie ik mijn vader niet langer alleen als de zwijgzame man.
Maar als de jongen, de zoon, de overlever.
En in dat zien, kon ik hem nemen.
Zonder zijn last te dragen. Zonder het te willen veranderen.
En precies daarin ligt de heling.
Voor hem.
Voor mij.
Voor wie na mij komt.
Bij mij stopt het.
Draag jij ook een verhaal dat niet van jou is?
Voel jij ook dat het tijd is om iets te helen wat je nooit hebt veroorzaakt?
Wil jij dat het bij jou stopt?
Laat dit je teken zijn.
Systemisch werk opent deuren naar inzichten die je niet met je hoofd kunt begrijpen.
Voel je welkom, in de veilige bedding om inzicht te krijgen in jouw patronen die je niet meer dienen.
Mijn vader overleefde een kamp in de oorlog. Ik erfde zijn stilte en zijn pijn.
Op deze dag denk ik aan mijn vader, aan zijn kampverleden in Nederlands-Indië.
Wat hij heeft moeten doorstaan, en wat hij onbewust heeft doorgegeven.
Mijn vader sprak nooit over wat hij had meegemaakt.
Hij wilde ons er niet mee belasten.
Maar als kind voel je alles wat niet wordt gezegd.
Ik heb altijd gevoeld dat er iets niet klopte.
En ik heb het gemist: zijn verhaal, zijn waarheid.
Pas veel later las ik zijn verzetsrapport. En kon ik bepaalde dingen plaatsten.
Ik mocht via opstellingen zien wat ik als kind alleen maar kon voelen.
Daar begon iets te verschuiven, ik kon hem nemen als mijn vader.
De beste vader die hij toen, in dat moment, voor mij kon zijn.
Een oorlog laat niet alleen littekens achter op degene die hem meemaakt.
Maar ook op de generaties daarna.
In angsten die we niet begrijpen.
In patronen die we eindeloos herhalen.
In ons gedrag, onze relaties, ons zwijgen.
Vandaag voel ik verbinding.
Met mijn geschiedenis, mijn roots.
Door systemisch werk zie ik mijn vader niet langer alleen als de zwijgzame man.
Maar als de jongen, de zoon, de overlever.
En in dat zien, kon ik hem nemen.
Zonder zijn last te dragen. Zonder het te willen veranderen.
En precies daarin ligt de heling.
Voor hem.
Voor mij.
Voor wie na mij komt.
Bij mij stopt het.
Draag jij ook een verhaal dat niet van jou is?
Voel jij ook dat het tijd is om iets te helen wat je nooit hebt veroorzaakt?
Wil jij dat het bij jou stopt?
Laat dit je teken zijn.
Systemisch werk opent deuren naar inzichten die je niet met je hoofd kunt begrijpen.
Voel je welkom, in de veilige bedding om inzicht te krijgen in jouw patronen die je niet meer dienen.oor jezelf. Voor je kinderen. Voor je toekomst.
Comments